Het verhaal.....
In een afgelegen abdij, verscholen tussen de glooiende heuvels van het middeleeuwse Vlaanderen, leefde een bijzondere monnik genaamd Pater Ploeper.
Hij was geen doorsnee geestelijke; Pater Ploeper was beroemd onder de dorpsbewoners vanwege zijn buitengewone talent voor het brouwen van bier.
Zijn naam had hij echter niet gekregen door zijn brouwkunsten, maar vanwege een unieke gewoonte.
Pater Ploeper had een eigenaardige manier van bier proeven. Elke keer als hij een fles opende, stak hij zijn duim in de halsopening en maakte een zacht "ploep" geluid. Dit ritueel werd zijn handelsmerk en al snel begonnen de dorpsbewoners hem liefkozend "Pater Ploeper" te noemen.
In het klooster had Pater Ploeper toegang tot eeuwenoude manuscripten en zeldzame kruiden uit verre landen, die zorgvuldig werden bewaard door de broeders.
Met deze kennis begon hij zijn experimenten. Hij combineerde zijn alchemistische vaardigheden met de traditionele brouwmethoden van de monniken.
Het resultaat was een bier zoals niemand ooit had geproefd: donker, vol van smaak en met een vleugje mystiek die de drinker even deed vergeten waar hij was.
Het gerucht over dit goddelijke brouwsel verspreidde zich snel. Pelgrims, reizigers en edelen maakten de reis naar de abdij om een slok van het wonderlijke bier te proeven. Ze noemden het "Pater Ploeper", naar de monnik en zijn kenmerkende "ploep".
Het bier werd geprezen om zijn unieke smaak en de verhalen over de magische oorsprong ervan werden doorverteld bij elke gelegenheid. Pater Ploeper was meer dan alleen een brouwer; hij was een verhalenverteller. Bij elke kelk bier vertelde hij oude legenden en mythes, waardoor de luisteraars in vervoering raakten. Zijn favoriete verhaal was dat van de Drakenschub, een legendarisch ingrediënt waarvan werd gezegd dat het de ziel van de drinker kon versterken. Hoewel niemand ooit een drakenschub had gezien, zwoeren sommigen dat ze na het drinken van Pater Ploeper's bier heldhaftige dromen hadden.
Op een dag, toen de zon laag aan de hemel stond en de schaduwen langer werden, verdween Pater Ploeper zonder een spoor na te laten. De monniken vonden alleen een eenvoudige kelk op zijn werkbank, gevuld met zijn laatste creatie. Het bier bleef achter als zijn nalatenschap, een testament van zijn levenswerk en mystieke zoektocht.
Tot op de dag van vandaag blijft het bier van Pater Ploeper een symbool van vakmanschap en mystiek. Elk glas is een ode aan de monnik die zijn ziel in elke druppel legde en die, misschien, ergens in de schaduwen van de geschiedenis, nog steeds zijn verhalen vertelt aan degenen die bereid zijn te luisteren.
En elke keer als iemand een fles opent met een zachte "ploep", herinnert het hen aan de bijzondere monnik die het allemaal begon…
Proost!
